Τα κατάγματα ισχίου είναι σοβαρές καταστάσεις που μπορεί να προκληθούν από διάφορες αιτίες, όπως ατυχήματα ή τραυματισμοί.

Ενώ δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι μπορείτε να προφυλαχθείτε από τα κατάγματα ισχίου, υπάρχουν ορισμένα μέτρα που μπορείτε να λάβετε για να μειώσετε τον κίνδυνο:

Ενισχύστε την οστική πυκνότητα: Μια καλή οστική πυκνότητα μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των καταγμάτων ισχίου. Προσέξτε τη διατροφή σας και βεβαιωθείτε ότι λαμβάνετε αρκετή βιταμίνη D και ασβέστιο, που είναι σημαντικά για την υγεία των οστών. Η άσκηση με φορτίο και η ενίσχυση των μυών μπορεί επίσης να βοηθήσει στην ενίσχυση της οστικής μάζας.

Προσέξτε την ασφάλεια στο σπίτι: Πολλά κατάγματα ισχίου συμβαίνουν λόγω πτώσεων στο σπίτι. Βεβαιωθείτε ότι έχετε αφαιρέσει εμπόδια από τον χώρο κυκλοφορίας, χρησιμοποιείτε αντιολισθητικά χαλάκια στο μπάνιο και το καθιστικό, και χρησιμοποιείτε κατάλληλο φωτισμό.

Αποφεύγετε την απότομη κίνηση: Προσέξτε τις κινήσεις σας και αποφύγετε τις απότομες κινήσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε πτώση ή τραυματισμό. Επίσης, προσέχετε όταν περπατάτε σε ολισθηρές επιφάνειες ή όταν βρίσκεστε έξω σε δύσκολες καιρικές συνθήκες.

 Φορέστε κατάλληλα υποδήματα: Φορέστε υποδήματα που προσφέρουν καλή στήριξη και πρόσφυση στο έδαφος. Αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να αποφύγετε την ολίσθηση ή την απώλεια της ισορροπίας.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η παραπάνω συμβουλή δεν μπορεί να εγγυηθεί την πλήρη προφύλαξη από τα κατάγματα ισχίου, αλλά μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου.

Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας για περαιτέρω συμβουλές και οδηγίες σχετικά με την πρόληψη των καταγμάτων ισχίου.

Η γήρανση συνήθως συνοδεύεται από αυξημένο κίνδυνο κατάγματος ισχίου, ιδίως σε άτομα άνω των 50 ετών. Ο κύριος παράγοντας που σχετίζεται με αυτόν τον κίνδυνο είναι η οστεοπόρωση.

Καθώς ο άνθρωπος γερνά, τα οστά τείνουν να γίνονται πιο αδύναμα, και αυτή η διαδικασία επιταχύνεται στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση. Αυτό καθιστά τα οστά πιο επιρρεπή σε κατάγματα, με τα πιο συχνά και σοβαρά να είναι τα κατάγματα σπονδύλων και ισχίου. Τα κατάγματα αυτά μπορούν να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην κινητικότητα και την ικανότητα εκτέλεσης καθημερινών δραστηριοτήτων του ατόμου, και συχνά απαιτείται βοήθεια από μέλη της οικογένειας ή επαγγελματίες υγείας για τη φροντίδα και αποκατάσταση του ατόμου. Σε βαριές χειρωνακτικές εργασίες είναι προτιμότερο για παράδειγμα να ψάξετε για μεταφορική Αθήνα, από το να σηκώσετε τόσα έπιπλα μόνοι σας.

Ο κίνδυνος κατάγματος ισχίου αυξάνεται σημαντικά σε περιπτώσεις χαμηλής οστικής πυκνότητας. Περίπου το 56% των γυναικών και το 18% των ανδρών ηλικίας 50 ετών και άνω έχουν μειωμένη οστική πυκνότητα, και το 16% των γυναικών και 2% των ανδρών αυτών υποφέρουν από οστεοπόρωση. Ένα άλλο 40% των γυναικών και 16% των ανδρών πάσχει από οστεοπενία. Παρά τις σύγχρονες μεθόδους αποκατάστασης που εξασφαλίζουν γρήγορη ανάρρωση και ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο με μειωμένο κίνδυνο επιπλοκών, είναι σημαντική η πρόληψη αυτών των τραυματισμών.

Η έγκαιρη ανίχνευση ατόμων με υψηλό κίνδυνο κατάγματος, η διάγνωση και η αξιολόγηση της οστεοπόρωσης, η έναρξη θεραπειών για την προστασία των οστών σε άτομα με οστεοπόρωση και η τήρηση των θεραπειών αποτελούν τα βασικά μέτρα για τη μείωση του κινδύνου οστεοπορωτικών καταγμάτων.  Επιπλέον, υπάρχουν ορισμένες τροποποιήσεις του τρόπου ζωής που μπορούν να μειώσουν σημαντικά τον κίνδυνο κατάγματος ισχίου.

Η άσκηση αποτελεί σημαντικό παράγοντα, καθώς ένα γυμνασμένο σώμα έχει μεγαλύτερη μυϊκή δύναμη, αντοχή και ισορροπία, που μειώνουν τον κίνδυνο πτώσης. Καλές επιλογές άσκησης περιλαμβάνουν το τζόκινγκ, την πεζοπορία, το κολύμπι, τον χορό και την προπόνηση με βάρη.

Οι εξετάσεις της όρασης και της ακοής είναι επίσης σημαντικές για την ανίχνευση προβλημάτων που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο πτώσης.

Συμπερασματικά

Συνολικά, η πρόληψη των καταγμάτων ισχίου απαιτεί έναν συνδυασμό προληπτικών μέτρων, όπως η άσκηση, η διατροφή, η προσοχή στους παράγοντες κινδύνου και η επαγρύπνηση για την υγεία των οστών. Σε περίπτωση υψηλού κινδύνου, η συμβουλή ενός ιατρού ή ενός ειδικού ορθοπαιδικού χειρουργού στην οστεοπόρωση μπορεί να είναι χρήσιμη για περαιτέρω αξιολόγηση και θεραπευτικές επιλογές.