Τραυματολογία

Η τραυματολογία αντιμετωπίζει τις κακώσεις του μυοσκελετικού συστήματος, οι οποίες προέρχονται από στιγμιαίες υπερβολικές καταπονήσεις των οστών και των μαλακών μορίων εξ αιτίας ατυχήματος ή βίαιας ενέργειας.

Οι συνηθέστεροι τραυματισμοί είναι τα διαστρέμματα, τα διάφορα κατάγματα των αρθρώσεων (ποδοκνημικής , πηχεοκαρπικής κλπ), τα κατάγματα του ισχίου, λόγω οστεοπόρωσης, οι μυϊκές θλάσεις και οι ρήξεις τενόντων, μηνίσκων και διαφόρων συνδέσμων.

Οι καθημερινοί τραυματισμοί μικρής έκτασης αντιμετωπίζονται συντηρητικά με παγοθεραπεία, πιεστική επίδεση και ακινητοποίηση.

Τα κατάγματα μικρών οστών μπορούν να αντιμετωπιστούν επίσης συντηρητικά με νάρθηκα ή διάφορους επιδέσμους

Τα κατάγματα των μεγάλων οστών (μηριαίο, κνήμη, βραχιόνιο, αντιβράχιο) απαιτούν χειρουργική αντιμετώπιση (ενδομυελικές ηλώσεις, οστεοσυνθέσεις) για την ορθή ανατομική ανάταξη του οστού, τη σταδιακή ανασύσταση και τη σταθεροποίηση του. Δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στα ενδαρθρικά κατάγματα για τη διατήρηση της τελικής θέσης των οστών με σκοπό την αποφυγή τριβής και μελλοντικής αρθρίτιδας.

Αξιοποιείται η χρήση νέων σύγχρονων συμβατών υλικών με προδιαγραφές επιθυμητής ελαστικότητας για τη διασφάλιση των λειτουργικών απαιτήσεων. Συχνά επιλέγεται πρόσθετη θεραπεία με αυξητικούς παράγοντες και βλαστοκύτταρα για την ταχύτερη επούλωση του εσωτερικού τραύματος.

Ακολουθεί η κατάλληλη φυσικοθεραπεία για την ομαλή αποκατάσταση της κινητικότητας του ασθενούς.