Σύνδρομο μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης • πρόσκρουση τύπου CAM / PINCER • Ισχιαλγία
Όταν μιλάμε για το σύνδρομο μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης αναφερόμαστε στον πόνο που προκαλείται στο ισχίο κατά την παθολογική επαφή και προστριβή τμήματος του αυχένα του μηριαίου οστού στο χείλος της κοτύλης. Αποτελεί προδιαθεσικό παράγοντα για την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου.
Οι τύποι της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης διακρίνονται σε :
- Πρόσκρουση τύπου CAM, στην οποία ένα εξόγκωμα οστού στον μηριαίο αυχένα ευθύνεται για την πρόσκρουση της μηριαίας κεφαλής στο χείλος της κοτύλης
- Πρόσκρουση τύπου Pincer, στην οποία το υπερτροφικό χείλος της κοτύλης σε κάμψη εμποδίζει την κίνηση του μηριαίου αυχένα
- Πρόσκρουση μικτού τύπου, στην οποία συνυπάρχουν οι ανωτέρω τύποι πρόσκρουσης και συναντάται στο μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών
Το σύνδρομο πρόσκρουσης ισχίου είναι μία σημαντική αιτία ισχιαλγίας σε εφήβους και μεσήλικες, όπως και σε αθλητές, η οποία σταδιακά περιορίζει την κινητικότητα.

Σε μια υγιείς άρθρωση το οστό μπορεί και περιστρέφεται χωρίς εμπόδια μέσα στην κοτύλη. Οι 2 εικόνες στα δεξιά δείχνουν με κόκκινο τις προβληματικές περιοχές (Πρόσκρουση τύπου CAM, Pincer)
Συμπτώματα
Τα κύρια συμπτώματα, μέσω των οποίων εκδηλώνεται το σύνδρομο πρόσκρουσης ισχίου είναι:
- Πόνος στο ριζομήριο με αντανάκλαση στην έσω επιφάνεια του μηρού και του γόνατος
- Μηχανικά συμπτώματα μπλοκάρισμα, αίσθημα αστάθειας
- Πόνος που αναπαράγεται σε κάμψη και έσω στροφή του ισχίου
- Επιδείνωση πονου μετά από αθλητικές δραστηριότητες ή παρατεταμένη παραμονή σε καθιστική θέση
- Μείωση του εύρους της κινητικότητας του ισχίου
Όλα τα συμπτώματα είναι πιο έντονα στους δραστήριους ανθρώπους.
Διάγνωση
Για τη διάγνωση του συνδρόμου απαραίτητη κρίνεται αρχικά η λήψη ιστορικού του ασθενούς και της οικογένειας του, καθώς και πληροφορίες για την καθημερινή του δραστηριότητα.
Η κλινική εξέταση περιλαμβάνει την αξιολόγηση του εύρους της κίνησης του ασθενούς, του τρόπου βάδισης, της μυϊκής κατάστασης και τη δοκιμασία πρόσκρουσης με κάμψη του γόνατου του ασθενούς προς το στήθος και περιστροφή του ποδιού του προς τον αντίθετο ώμο.
Ακολούθως, οι απεικονιστικές εξετάσεις, ακτινογραφία ισχίου και μαγνητική τομογραφία με χορηγηση σκιαγραφικού υγρού ενδοαρθρικά, αποκαλύπτουν τυχόν οστικές εξογκώσεις, οι οποίες ενδεχομένως ενοχοποιούνται για την πρόσκρουση, καθώς και συνυπάρχουσες αλλοιώσεις στις χόνδρινες περιοχές της άρθρωσης.
Θεραπεία
Η Συντηρητική θεραπεία θεωρείται πάντα η πρώτη επιλογή. Με στόχο την ανάκτηση της λειτουργικότητας της άρθρωσης περιλαμβάνει:
- Αποφυγή κάθε επίπονης δραστηριότητας
- Διακοπή των αθλητικών δραστηριοτήτων και κατά βάση περιορισμός των ακραίων καταπονήσεων
- Αντιφλεγμονώδη αγωγή
- Φυσικοθεραπευτική αγωγή μέσω εκτίμησης των παραγόντων, οι οποίοι προκαλούν το είδος και την ένταση του πόνου και καθορίζουν το εύρος κίνησης του ασθενή
- Ενδυνάμωση των μυών, που υποστηρίζουν την πάσχουσα άρθρωση
Η Επεμβατική θεραπεία αποτελεί τη λύση επιλογής στις περιπτώσεις επίμονης ενόχλησης ή μη αναστρέψιμης επιδείνωσης. Κατά περίπτωση τύπου μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης προκρίνεται η τεχνική της αρθροσκόπησης για την αφαίρεση του εξογκώματος στον αυχένα και την αποκατάσταση της φυσιολογικής ανατομίας. Οταν η άρθρωση του ισχίου εμφανίζει οστεοαρθρίτιδα η αρθροσκοπική αντιμετώπιση δεν επαρκεί και προκρίνεται η ολική αρθροπλαστική ισχίου.