Κατάγματα αντίχειρα
Ένας σπασμένος αντίχειρας μπορεί να αποτελέσει σοβαρό πρόβλημα. Η απώλεια της λειτουργίας του αντίχειρα λόγω κατάγματος μπορεί να επηρεάσει την ικανότητά σας να πιάνετε αντικείμενα, καθώς ορισμένοι τύποι καταγμάτων του αντίχειρα μπορεί αργότερα να αυξήσουν τον κίνδυνο αρθρίτιδας.
Ο αντίχειρας αποτελείται από δύο μικρά οστά, γνωστά ως φάλαγγες. Η μία βρίσκεται κοντά στον καρπό και η άλλη στο ελεύθερο άκρο του. Η πρώτη συνδέεται με το χέρι μέσω του πρώτου μετακαρπίου, με τη βοήθεια ισχυρών σχηματισμών σαν ταινίες που ονομάζονται σύνδεσμοι. Τα κατάγματα στον αντίχειρα συνήθως προκαλούνται από πτώση ή άμεση κρούση από αντικείμενα, όπως μπάλες, με αποτέλεσμα την ανεπανόρθωτη κίνησή του. Συνεπώς, η συγκεκριμένη πάθηση συχνά συναντάται σε ατυχήματα, όπως τροχαία και σε αθλήματα επαφής, όπως η πάλη, το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ.
Μια αναλυτική περιγραφή του κατάγματος αντίχειρα
Όλα τα οστά του αντίχειρα είναι επιρρεπή σε κατάγματα. Συνήθως, τα πιο ανησυχητικά και προβληματικά σπασμένα οστά αφορούν τις αρθρώσεις. Τα κατάγματα που αφορούν τις αρθρώσεις είναι συνήθως πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν και διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο δυσμενούς έκβασης.
Τα πιο συνηθισμένα από αυτά στον αντίχειρα είναι τα κατάγματα που αφορούν τη βάση του πρώτου μετακαρπίου και επηρεάζουν την άρθρωση CMC, όπου ο αντίχειρας συνδέεται με τον καρπό:
- Το κάταγμα Bennett είναι κάταγμα στην βάση του μετακαρπίου του αντίχειρα που περιλαμβάνει την άρθρωση CMC, με αποτέλεσμα ένα καθαρό σπάσιμο με ένα σημαντικό κομμάτι οστού να έχει αποσπαστεί.
- Το κάταγμα Rolando είναι παρόμοιο με το κάταγμα Bennett, με τη διαφορά ότι αντί για ένα καθαρό σπάσιμο, το οστό θρυμματίζεται σε πολλά κομμάτια.
Τα κατάγματα του μετακαρπίου του αντίχειρα μπορούν επίσης να εμφανιστούν στο μακρύ τμήμα του οστού, το οποίο ονομάζεται μετακάρπιο. Αυτά συχνά αντιμετωπίζονται ευκολότερα από τα κατάγματα που αφορούν την άρθρωση.
Τα άλλα οστά του αντίχειρα – η άπω φάλαγγα και η εγγύς φάλαγγα – είναι επίσης επιρρεπή σε κατάγματα. Όπως το μετακάρπιο, η άπω και η εγγύς φάλαγγα μπορεί να υποστούν κάταγμα κοντά/μέσα σε άρθρωση ή στον άξονα του οστού.
Μερικές φορές, τα κατάγματα του αντίχειρα μπορεί να οδηγήσουν σε αστάθεια των αρθρώσεων, όταν περιλαμβάνουν τους σημαντικούς συνδέσμους που διατηρούν τις αρθρώσεις ευθυγραμμισμένες. Συχνά πρόκειται για τραυματισμούς απόσπασης, οι οποίοι συμβαίνουν κατά τη διάρκεια μιας ακραίας δύναμης στην άρθρωση που προκαλεί την αποκόλληση του συνδέσμου από την πρόσδεσή του, παίρνοντας μαζί του ένα κομμάτι οστού.
Ποιά είναι τα αίτια του κατάγματος αντίχειρα;
Τα κατάγματα του αντίχειρα προκαλούνται συνήθως από άμεσο τραυματισμό, όπως από πτώση ή χτύπημα στο χέρι.
Ένα κάταγμα του αντίχειρα μπορεί επιπλέον να συμβεί στον αθλητισμό, όταν μια μπάλα πιάνει και τραβάει τον αντίχειρα προς τα πίσω.
Ορισμένα κατάγματα μπορεί να προκληθούν έμμεσα, από συστροφή ή ακόμη και από ισχυρές μυϊκές συσπάσεις, όπως μπορεί να συμβεί στην πάλη, το χόκεϊ, το ποδόσφαιρο και το σκι.
Τα άτομα με ιστορικό οστικής νόσου ή ανεπάρκειας ασβεστίου διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο για κατάγματα του αντίχειρα.
Ο κίνδυνος κατάγματος του αντίχειρα μπορεί να μειωθεί με τη χρήση προστατευτικών ταινιών ή άλλου εξοπλισμού. Η ανάπτυξη δύναμης στα χέρια μέσω της άσκησης και της σωστής διατροφής μπορεί επίσης να προσφέρει κάποια προστασία.
Ποιά είναι τα συμπτώματα του συγκεκριμένου κατάγματος;
Τα συμπτώματα ενός κατάγματος αντίχειρα είναι:
- Έντονος πόνος στο σημείο του κατάγματος
- Πρήξιμο
- Περιορισμένη ή καθόλου ικανότητα κίνησης του αντίχειρα
- Ακραία ευαισθησία κατά το άγγιγμα του αντίχειρα
- Παραμορφωμένη ή αλλοιωμένη όψη του αντίχειρα.
- Μούδιασμα ή ψυχρότητα στον αντίχειρα
Αστάθεια άρθρωσης του αντίχειρα
Ποιά είναι η διαδικασία της εξέτασης του γιατρού;
Συμβουλευτείτε γιατρό το συντομότερο δυνατό εάν υποφέρετε από τραυματισμό του αντίχειρα και υποψιάζεστε ότι έχει προκληθεί κάταγμα. Η καθυστέρηση της θεραπείας μπορεί να καταστήσει πιο δύσκολη την σωστή ευθυγράμμιση των οστών και να οδηγήσει σε κακή έκβαση. Ένας νάρθηκας με επένδυση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εμποδίσει το οστό να μετακινηθεί περαιτέρω εκτός ευθυγράμμισης. Η χρήση του νάρθηκα ενθαρρύνεται πριν από την οριστικοποίηση της θεραπείας.
Ο γιατρός θα εξετάσει τον τραυματισμό, θα λάβει ιατρικό ιστορικό και θα ζητήσει ακτινογραφίες του τραυματισμού. Επίσης, θα προβεί σε εξετάσεις για την αποκατάσταση του τραύματος:
- Θα εξετάσει τους τένοντες και τα νεύρα του αντίχειρα για να βεβαιωθεί ότι δεν υπάρχουν άλλοι σχετικοί τραυματισμοί
- Θα αναζητήσει τραυματισμούς στα άλλα δάκτυλα και στο υπόλοιπο χέρι
- Θα καταπονήσει τους συνδέσμους του αντίχειρα για να βεβαιωθεί ότι είναι ισχυροί και δεν έχουν ενδείξεις τραυματισμού
Ποιά είναι η θεραπεία;
Κατάγματα που δεν συνοδεύονται από παρεκτόπιση των οστικών τεμαχίων αντιμετωπίζονται με συντηρητικό τρόπο. Ένας ειδικός τύπος νάρθηκα τοποθετείται γύρω από τον αντίχειρα και φτάνει μέχρι το αντιβράχιο, διατηρώντας τα οστά σε σταθερή θέση για να προωθηθεί η πώρωση. Ο νάρθηκας παραμένει για 4 έως 6 εβδομάδες, κατά τη διάρκεια των οποίων ο ασθενής παρακολουθείται με νέα ακτινογραφία για να ελεγχθεί η πιθανή παρεκτόπιση του κατάγματος.
Κατάγματα που συνοδεύονται από παρεκτόπιση απαιτούν χειρουργική αντιμετώπιση. Υπάρχουν διάφορες τεχνικές, είτε με χρήση υλικών εσωτερικής οστεοσύνθεσης, είτε με χρήση υλικών εξωτερικής οστεοσύνθεσης. Στην πρώτη περίπτωση, μέσω μικρής τομής του δέρματος επιτυγχάνεται η επανατοποθέτηση των οστικών τεμαχίων στην ανατομική τους θέση και η σταθεροποίησή τους με μικρές πλάκες και βίδες. Στη δεύτερη περίπτωση, μικρές καρφίδες τοποθετούνται στα οστικά τεμάχια και συνδέονται εξωτερικά με συσκευές, διατηρώντας τα στην επιθυμητή θέση.
Comments are closed