Blog Details

Σύνδρομο πρόσκρουσης ώμου

Το σύνδρομο πρόσκρουσης είναι μια πάθηση που επηρεάζει τον ώμο.

Προκαλείται από φλεγμονή του θύλακου κάτω από το ακρώμιο και των τενόντων που περιβάλλουν την άρθρωση του ώμου. Αυτοί οι τένοντες είναι υπεύθυνοι για την κίνηση του χεριού.

Το στροφικό πέταλο του ώμου αποτελείται από μια ομάδα τενόντων που περιβαλουν την κεφαλή του βραχιόνιου και συνδέουν το άνω άκρο με τον κορμό. Αυτή η δομή αναλαμβάνει τον ρόλο της στήριξης και της δυνατότητας περιστροφής του χεριού μας. Πάνω απο την κεφαλή του βραχιόνιου βρίσκεται το ακρώμιο. Το ακρώμιο ειναι τμήμα του οστού της ωμοπλάτης και αποτελεί τη στέγη του ώμου. Μεταξύ ακρώμιου και στροφιαίου πετάλου υπάρχει ένας θύλακος που συχνά παθαίνει φλεγμονή, πρήζεται και προκαλεί πόνο. Καθε φορά που σηκώνεται το χέρι πάνω από το επίπεδο του ώμου, κυρίως στην απαγωγή προκαλείται πόνος. Η χρόνια φλεγμονή του θύλακου προκαλεί επίσης τενοντίτιδες στο στροφιαίο πέταλο που μακροπρόθεσμα μπορουν να οδηγήσουν σε ρήξεις των τενόντων

Τα συμπτώματα του συνδρομου πρόσκρουσης  περιλαμβάνουν:

Πόνο στον ώμο, ειδικά όταν σηκώνετε το χέρι πάνω από το κεφάλι

Αδυναμία στον ώμο

Ευαισθησία στην ψηλάφηση πάνω από τον ώμο

Αίσθημα τριβής στον ώμο

Η διάγνωση του συνδρόμου πρόσκρουσης  γίνεται συνήθως με βάση τα συμπτώματα του ασθενούς και μια φυσική εξέταση.

Ο γιατρός μπορεί επίσης να παραγγείλει εξετάσεις απεικόνισης, όπως ακτινογραφία ή μαγνητική τομογραφία (MRI), για να αποκλείσει άλλες πιθανές αιτίες πόνου στον ώμο.

Η θεραπεία  συνήθως περιλαμβάνει:

Ξεκούραση από τις δραστηριότητες που επιδεινώνουν τον πόνο. Εφαρμογή πάγου στον ώμο

Αντιφλεγμονώδη φάρμακα

Φυσικοθεραπεία

Σε περίπτωση που οι συντηρητικές θεραπείες δεν είναι αποτελεσματικές, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση.

Ακολουθούν ορισμένες ασκήσεις που μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη του SIS:

Ασκήσεις ενίσχυσης για τους μύες του ώμου

Ασκήσεις ευλυγισίας για τους μύες του ώμου

Διατάσεις για τους μύες του ώμου

Ποιοι κινδυνεύουν να παρουσιάσουν σύνδρομο πρόσκρουσης;

Πολλοί παράγοντες μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισής του.

Ας δούμε τους πιο συνηθισμένους:

Ηλικία: Ο κίνδυνος αυξάνεται με την ηλικία, καθώς οι τένοντες και οι μύες του ώμου φθείρονται με την πάροδο του χρόνου.

Επαναλαμβανόμενες κινήσεις: Αθλήματα ή εργασίες που απαιτούν επαναλαμβανόμενες κινήσεις του ώμου, όπως το τένις, το baseball, η κολύμβηση, η άρση βαρών ή η βαφή, μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο.

Τραυματισμοί: Προηγούμενοι τραυματισμοί στον ώμο, όπως κατάγματα, εξαρθρώσεις ή ρήξεις τενόντων, μπορούν να αφήσουν ουλές και να δημιουργήσουν ευνοϊκές συνθήκες για την εμφάνιση υπακρωμιακής προστριβής.

Ανατομία: Η ανατομία του ώμου παίζει σημαντικό ρόλο. Άτομα με ακρώμιο σε σχήμα “αγκιστριού” ή προεξέχουσα κορακοειδή απόφυση είναι πιο επιρρεπή στην πάθηση.

Άλλοι παράγοντες:

Φύλο: Οι άνδρες είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν υπακρωμιακή προστριβή από τις γυναίκες.

Κληρονομικότητα: Η ύπαρξη οικογενειακού ιστορικού μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο.

Παθήσεις: Ορισμένες παθήσεις, όπως η τενοντίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η οστεοαρθρίτιδα και η αστάθεια ώμου, μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η ύπαρξη ενός ή περισσοτέρων παραγόντων κινδύνου δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα εμφανιστεί υπακρωμιακή προστριβή.

Πώς μπορείτε να μειώσετε τον κίνδυνο:  Αποφύγετε τις επαναλαμβανόμενες κινήσεις του ώμου. Κάντε διαλείμματα κατά την άσκηση ή την εργασία. Βελτιώστε την ευλυγισία και την ενδυνάμωση των μυών του ώμου. Διατηρήστε ένα υγιές σωματικό βάρος.

Ακολουθήστε σωστή στάση σώματος. Χρησιμοποιήστε σωστή τεχνική κατά την άσκηση. Εάν νιώθετε πόνο στον ώμο, συμβουλευτείτε τον ιατρό σας.

Είναι σημαντικό να κάνετε ζέσταμα πριν από τη δραστηριότητα και να κάνετε αποθεραπεία μετά. Εάν αισθανθείτε πόνο, σταματήστε αμέσως τη δραστηριότητα.