Αχίλλειος τένοντας – Τενοντίτιδα Αχιλλείου
Η τενοντίτιδα Αχιλλείου είναι η φλεγμονή του Αχίλλειου τένοντα, του ισχυρότερου τένοντα στο σώμα. Ο αχίλλειος τένοντας συνδέει τους μύες της γαστροκνημίας με την πτέρνα, επιτρέποντας την κάμψη και την έκταση του ποδιού.
Η τενοντίτιδα Αχιλλείου μπορεί να προκληθεί από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων:
Υπερβολική χρήση: Η τενοντίτιδα Αχιλλείου είναι η πιο κοινή αιτία σε άτομα που συμμετέχουν σε δραστηριότητες που απαιτούν επαναλαμβανόμενες κινήσεις του ποδιού, όπως τρέξιμο, άλματα ή τένις.
Ακατάλληλα υποδήματα: Τα υποδήματα που δεν παρέχουν επαρκή υποστήριξη ή απορρόφηση κραδασμών μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο τενοντίτιδας Αχιλλείου.
Εμβιομηχανικές ανισορροπίες: Οι ανισορροπίες στη στάση ή την κίνηση μπορούν να θέσουν επιπλέον πίεση στον αχίλλειο τένοντα.
Φλεγμονώδεις καταστάσεις: Η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα και άλλες φλεγμονώδεις καταστάσεις μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο τενοντίτιδας Αχιλλείου.
Τραυματισμός: Ένας τραυματισμός στον αχίλλειο τένοντα, όπως ένας αιφνίδιος τραυματισμός ή μια ρήξη, μπορεί να οδηγήσει σε τενοντίτιδα.
Τα συμπτώματα της τενοντίτιδας Αχιλλείου περιλαμβάνουν:
Πόνος στην περιοχή του αχίλλειου τένοντα, ιδιαίτερα το πρωί ή μετά από περιόδους αδράνειας.
Οίδημα και ευαισθησία στον αχίλλειο τένοντα.
Τενοντίτιδα Αχιλλείου – Διάγνωση
Η διάγνωση της τενοντίτιδας Αχιλλείου βασίζεται συνήθως στο ιστορικό του ασθενούς και στην κλινική εξέταση. Ο Ορθοπεδικός Αναστάσιος Σκαρδούτσος θα ρωτήσει τον ασθενή για τα συμπτώματά του, όπως πότε ξεκίνησαν, αν επιδεινώνονται με οποιεσδήποτε δραστηριότητες και αν υπάρχουν άλλοι παράγοντες που μπορεί να συμβάλλουν στην πάθηση. Στη συνέχεια, ο γιατρός θα εξετάσει τον αχίλλειο τένοντα για πόνο, οίδημα και ευαισθησία.
Ο γιατρός μπορεί επίσης να ζητήσει απεικονιστικές εξετάσεις, όπως υπερήχους ή μαγνητική τομογραφία, για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση και να αποκλείσει άλλες πιθανές αιτίες των συμπτωμάτων.
Υπερηχογράφημα
Ο υπερηχογράφος χρησιμοποιεί ηχητικά κύματα για να δημιουργήσει εικόνες των εσωτερικών οργάνων και ιστών του σώματος. Ο υπερηχογράφος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αξιολογήσει το πάχος, την ελαστικότητα και την υφή του αχίλλειου τένοντα.
Μαγνητική τομογραφία
Η μαγνητική τομογραφία χρησιμοποιεί μαγνητικά πεδία και ραδιοκύματα για να δημιουργήσει λεπτομερείς εικόνες των εσωτερικών οργάνων και ιστών του σώματος. Η μαγνητική τομογραφία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αξιολογήσει το εύρος των βλαβών στον αχίλλειο τένοντα.
Η διάγνωση της τενοντίτιδας Αχιλλείου βασίζεται συνήθως στο ιστορικό του ασθενούς και στην κλινική εξέταση.
Ο γιατρός μπορεί να ζητήσει επίσης απεικονιστικές εξετάσεις, όπως υπερήχους ή μαγνητική τομογραφία, για να αποκλείσει άλλες πιθανές αιτίες των συμπτωμάτων.
Τενοντίτιδα Αχιλλείου – Θεραπεία
Η θεραπεία της τενοντίτιδας Αχιλλείου περιλαμβάνει συντηρητικές θεραπείες, όπως:
Αποχή από δραστηριότητες που επιδεινώνουν τον πόνο.
Χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ) για τη μείωση του πόνου και της φλεγμονής.
Φυσικοθεραπεία για την αύξηση της ευελιξίας και της δύναμης του αχίλλειου τένοντα.
Πάγος
Η παγοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του πόνου, της φλεγμονής και του οιδήματος. Εφαρμόστε πάγο στην πάσχουσα περιοχή για 20 λεπτά κάθε φορά, 4-6 φορές την ημέρα.
Φυσικοθεραπεία
Η φυσικοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση της ευελιξίας και της δύναμης του αχίλλειου τένοντα. Ο φυσικοθεραπευτής μπορεί να σας διδάξει διατάσεις και ασκήσεις ενδυνάμωσης που είναι ασφαλείς και αποτελεσματικές για την τενοντίτιδα Αχιλλείου.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, η συντηρητική θεραπεία μπορεί να μην είναι αρκετή για να ανακουφίσει τα συμπτώματα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση.
Ανάπαυση: Είναι σημαντικό να αποφεύγετε δραστηριότητες που μπορεί να επιδεινώσουν τον τραυματισμένο αχίλλειο τένοντα, όπως το τρέξιμο ή τα άλματα, μέχρι να ανακάμψει πλήρως.
Συμπίεση: Χρησιμοποιήστε ένα συμπιεστικό επίδεσμο ή έναν ειδικό ορθοπαιδικό νάρθηκα για να μειώσετε το οίδημα και να υποστηρίξετε τον αχίλλειο τένοντα.
Υψώστε το Πόδι: Διατηρήστε το τραυματισμένο πόδι ψηλότερα από το επίπεδο της καρδιάς σας για να μειώσετε το οίδημα και να προωθήσετε την ανάρρωση.
Χρήση Ειδικών Πάτων Οι πάτοι που έχουν κατασκευαστεί ειδικά για εσάς, με μικρό τακούνι μετά από προσαρμογή, μπορούν να βοηθήσουν στην διόρθωση ενδοβιομηχανικών ανισορροπιών και να μειώσουν την πίεση στον αχίλλειο τένοντα.
Θεραπεία με Κρουστικά Κύματα: Η εξωσωματική θεραπεία κρουστικών κυμάτων (ESWT) χρησιμοποιεί υψηλής συχνότητας ηχητικά κύματα για την ανακούφιση από τον πόνο και τη φλεγμονή στον αχίλλειο τένοντα.
Θεραπεία με Ενέσεις: Οι ενέσεις αυτόλογων βιολογικών παραγόντων (PRP) μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση της φλεγμονής και του πόνου.
Χειρουργική επέμβαση
Η χειρουργική επέμβαση για την τενοντίτιδα Αχιλλείου μπορεί να περιλαμβάνει:
Εκτομή του μη νευρούμενου τμήματος του τένοντα. Αυτή η χειρουργική επέμβαση αφαιρεί το τμήμα του τένοντα που είναι κατεστραμμένο ή φλεγμονώδες.
Ανάπλαση του τένοντα. Αυτή η χειρουργική επέμβαση επανασυνδέει τα δύο άκρα του τένοντα που έχουν αποσχιστεί.
Η χειρουργική επέμβαση για την τενοντίτιδα Αχιλλείου είναι συνήθως επιτυχής, αλλά απαιτεί μακρά περίοδο αποκατάστασης.
Η θεραπεία της τενοντίτιδας Αχιλλείου περιλαμβάνει συντηρητικές θεραπείες, όπως:
Αποχή από δραστηριότητες που επιδεινώνουν τον πόνο.
Τοποθέτηση πάγου της πάσχουσας περιοχής για 20 λεπτά κάθε φορά, 4-6 φορές την ημέρα.
Χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ) για τη μείωση του πόνου και της φλεγμονής.
Φυσικοθεραπεία για την αύξηση της ευελιξίας και της δύναμης του αχίλλειου τένοντα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση, όπως εκτομή του μη νευρούμενου τμήματος του τένοντα ή ανάπλαση του τένοντα.
Η πρόληψη της τενοντίτιδας Αχιλλείου περιλαμβάνει:
Σταδιακή αύξηση της έντασης και της διάρκειας της δραστηριότητας. Η χρήση υποδημάτων που παρέχουν επαρκή υποστήριξη και απορρόφηση κραδασμών. Η διόρθωση τυχόν ανισορροπιών στη στάση ή την κίνηση. Η προθέρμανση πριν από τη δραστηριότητα και η αποθεραπεία μετά από αυτήν.
Comments are closed