Η αρθροπλαστική του ισχίου είναι στις μέρες μας μια από τις πιο διαδεδομένες ορθοπεδικές χειρουργικές επεμβάσεις. Κάθε χρόνο πραγματοποιούνται στις βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες περίπου 200 με 250 αρθροπλαστικές ισχίου ανά 100. 000 κάτοικους. Η βελτίωση των συστημάτων υγείας σε συνδυασμό με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής κάνουν την τάση έντονα αυξητική και αναμένουμε τα επόμενα χρόνια σημαντική αύξηση αυτών των επεμβάσεων.
Τα πρώιμα χρόνια χρησιμοποιήθηκαν εμφυτεύματα από υλικά όπως το γυαλί και το ελεφαντόδοντο με μικρή επιτυχία. Από το 1959 που ο σερ Τζον Τσαρνλει πραγματοποίησε την πρώτη αρθροπλαστική ισχίου με εμφυτεύματα από μέταλλο και πολυαιθυλένιο, υλικά που χρησιμοποιούμε ακόμη και σήμερα, έχει γίνει μια μεγάλη επανάσταση στην τεχνολογία.
Τα εμφυτεύματα έχουν βελτιωθεί τόσο ως προς τα υλικά, όσο και ως προς τον σχεδιασμό τους. Στόχος της βιομηχανίας είναι η παραγωγή αξιόπιστων μοσχευμάτων, που θα έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής, θα τοποθετούνται εύκολα, θα αποκαθιστούν την ανατομική ισορροπία, θα είναι αποτελεσματικά από μηχανική άποψη και θα εξοικονομούν οστικές δομές, ώστε αν χρειαστεί αναθεώρηση, να μην είναι πολύ δύσκολη.
Με σκοπό την εξοικονόμηση οστικού ιστού αναπτύχθηκαν τα εμφυτεύματα με κοντό στυλεό. Ο στυλεός είναι το τμήμα που τοποθετείται στο μηριαίο οστό και στον αυχένα του προσαρμόζεται η νέα κεφαλή του ισχίου. Σε σύγκριση με τον στυλεό των “συμβατικών” εμφυτευμάτων είναι αρκετά πιο κοντά και μικρά. Κατά την τοποθέτηση τους ο χειρουργός κάνει την οστεοτομία πιο ψηλά και παραμένει ένα μεγάλο τμήμα του αυχένα του μηριαίου οστού. Το εμφύτευμα σταθεροποιείται στον αυχένα και στην μέσα επιφάνεια του αυλού.
Το γεγονός ότι δεν αφαιρείται ένα τμήμα οστού, μπορεί να φανεί πολύτιμο σε ένα επόμενο χειρουργείο, καθώς οι οστικές βλάβες δεν θα είναι μεγάλες. Το πλεονέκτημα του κοντού στυλεού είναι πολύ μεγάλο και κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Ο χειρουργός ανάλογα με τη γωνιά που κάνει την οστεοτομία, μπορεί να τον τοποθετεί με την απαιτούμενη ραιβότητα ή βλαισσότητα, εξασφαλίζοντας την αποκατάσταση της φυσιολογικής ανατομίας, που σημαίνει για τον ασθενή λειτουργική αποκατάσταση.
Επιπλέον το γεγονός ότι οι διαστάσεις του είναι μικρότερες απαιτείται μικρότερη χειρουργική τομή, πράγμα που σημαίνει μικρότερη πιθανότητα επιπλοκών. Το μέγεθος του μας επιτρέπει να πραγματοποιούμε με άνεση αρθροπλαστικές ισχίου με τη μέθοδο της ελάχιστης επεμβατικότητας (MIS) και στην τεχνική ALMIS προστατεύει τον μέσο γλουτιαίο από τραυματισμό. Σε όλους πλέον είναι γνωστό ότι οι τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας εξασφαλίζουν ταχύτατη κινητοποίηση, ελαχιστοποίηση πόνου και φυσικά μικρό χειρουργικό τραύμα.
Στην αγγλική βιβλιογραφία συναντώνται με τον όρο μικροπλαστική ”microplasty”. Όπως δείχνουν τα μεγάλα μητρώα αρθροπλαστικής, όπως το σουηδικό και το γερμανικό, οι μικροπλαστικές έχουν στατιστικά την ίδια αντοχή στο χρόνο όπως οι συμβατικές αρθροπλαστικές και προτιμώνται κατά κύριο λόγο σε νεότερους ασθενείς. Η φυσιολογική επιβάρυνση καθώς και η ήπια αθλητική δραστηριότητα δεν συνιστούν πρόβλημα.